My Trips ξ・з・(ប្រាសាទព្រះវិហារ))0) )Part 1
7:42 PM Around me , Memories , My Diary , My Trips , nature 0 Comments

ដំណើរកំសាន្តទៅកាន់ប្រាសាទព្រះវិហារ....

ក្រោយពី ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិនបានប្រារព្ធចប់ដោយបូរិបូណ៍សំរាប់គ្រួសារចិននឹងខ្មែរចំរុះជាតិសាសន៍បានបញ្ចប់ទៅ សំលេងឡានម៉ូតូដែលជិះកាត់នៅខាងមុខផ្ទះក៏បានបន្លឺឡើងវិញដូចសព្វថ្ងៃឡើងវិញ ។

ខ្ញុំនេះគឺជាកូនខ្មែរនោះទេ សាសន៍ចិនគេរីករាយនឹងការសែនព្រេនរបស់គេ ចំនែកឯខ្ញុំវិញក៏បានយកពេលទាំងនេះទៅដើរលេងយ៉ាងសប្បាយជាមួយនឹង អ៊ុំ ពូមីង នឹងបងប្អូន ។

មុនចូលឆ្នាំចិនពីថ្ងៃ ខ្ញុំក៏បានរៀបចំខ្លួននឹងត្រៀមសំរាប់ដំណើរកំសាន្តរបស់ខ្ញុំទៅកាន់ ខេត្តព្រះវិហារ ដើម្បីទៅមើលប្រាសាទព្រះវិហារ ដែលកំពុងតែបង្ហាញសម្រស់របស់ជាតិ នៅឯលើកំពូលភ្នំនៃជួរភ្នំដងរ៉ែក កំពស់៦២៥ម៉ែត្រ យ៉ាងសង្ហារគ្មានផ្ទឹម ។ ចេញដំណើរពីភ្នំពេញចាប់ពីម៉ោង ១ រហូតដល់ម៉ោង ៨កន្លះ ក៏បានឈប់សំរាក នឹងស្វែងរកផ្ទះសំណាក់ដើម្បីស្នាក់ ទើបនឹងចេញដំណើរបន្តនៅថ្ងៃស្អែកទី ២១ (ថ្ងៃសៅរ៍) ដោយចំងាយផ្លូវគិតចាប់ពីទីរួមខេត្ត ប្រហែលជា ១០០ គីឡូជាង នឹងប្រើរយះពេលអស់ ១ម៉ោងទៅ ២ម៉ោង ឆ្លងកាត់ទេសភាពដ៏ក្រៀមក្រោះ នារដូវក្តៅ គួបផ្សំនឹងទេសភាពពណ៍បៃតងនៃចំការចេក លាធសន្ធឹងផ្ទៃដីរាប់សិបហិចតា ។ បន្ទាយទាហានជាច្រើនដែលបានសង់ឡើងនៅអែមមាត់ផ្លូវកៅស៊ូ នឹងបេតុង បានបញ្ជាក់អោយដឹងថា យើងបានធ្វើដំណើរមកដល់តំបន់នៃប្រាសាទព្រះវិហារដែលជាបេតិកភណ្ឌជាតិរបស់យើងហើយ...។ J

ខ្ញុំបានសំលឹងមើលទៅកាន់កំពូលភ្នំមួយ ដែលដឹងថានៅពូយ ភ្នំដែលលានចេញមកក្នុងមុំជ្រុងនៃជួរភ្នំនោះគឺជាកន្លែងដែលមានប្រាសាទដ៏ប្រណិតដែលខ្ញុំតែងតែចង់មកដល់ ។

ហើយនៅចុងនោះដែរ អ្នកភូមិនៅទីនោះនាំ គ្នាហៅតា”ពូយតាឌី” ដែលជាកន្លែងសំណាក់តាំងសិល្ប៍នឹងជាកន្លែងលាក់ខ្លួនរបស់គាត់”ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរថាតាឌីនោះគាត់ជានរណាគេ?

ពួកយើងបានចូលមកកាន់ បញ្ជរលក់សំបុត្ររថយន្តធន់ធំបន្ទាប់ពីតាក់ស៊ីដែលខ្ញុំកំពុងតែជិះ សំរាប់ឡើងទៅលើកំពូលភ្នំ ក្នុងតំលៃ ១០.០០០០៛ ($25) ។

ក្នុងចំងាយផ្លូវពីក្រោមឡើងទៅលើកំពូលភ្នំគឺប្រើរយះចំងាយប្រហែល ជាង៧គីឡូវម៉ែត ។ កម្មករជាច្រើនកំពុងតែមរមារញឹកនឹងការសាងសង់ផ្លូវ សំរាប់រថយន្តឡើងទៅខាងលើ ជាប្រវែងដែលបត់បែនតាមកង្កេះភ្នំ។ ផ្លូវដ៏សែនជោត គឺជាឧបសគ្គនៃអារម្មណ៍របស់អ្នកដំណើរ ក្នុងភាពភ័យខ្លាច តែក៏បានរំសាយដោយសារតែទេសភាពខាងស្តាំដៃ នៃជួរភ្នំត្រប់ នឹងកំពស់ដ៏ខ្ពស់ដែល ពោរពេញដោយផ្សែងអាប់ពណ៍សរ ដែលដាច់កន្ទុយភ្នែក លើកំរាលព្រំពណ៍បៃតងនៃធម្មជាតិ។

យើងឡើងមកកាន់តែជិតដល់ហើយ ពូរបស់ខ្ញុំនឹងមីង កំពុងតែមរមារញឹកបស់កញ្ចប់បារីជូនដល់កងទ័ពដែលកំពុងតែ យាមកាមតាមដងផ្លូវឡើងទៅខាងលើ ។

ផ្លាកមួយនេះគឺជាផ្លាកដែលខ្ញុំបានឃើញមុនគេ មុនពេលដែលឡានរបស់ពួកយើងបានពន្លត់ម៉ាស៊ីន។

ខ្ញុំមានមោទនភាព ដោយបានកើតជាកូនខ្មែរ

រាប់រាបត្រឹមប៉ុណ្ណេះសិនបានហើយ យើងទៅមើលរូបភាពនៃប្រាសាទព្រះវិហារ ទាំងអស់គ្នា J

កូនក្មេងកំពុងតែសុំស្ករគ្រាប់ញុំានឹងណា តែខ្ញុំមិនមានអីអោយនោះទេ មានតែប្រាប់ថា “ អាអូនហ្អា! កុំញុំាច្រើនពេគណា! ប្រយ័ត្នកងទ័ពដង្កូវវារុកធ្មេញ ហាហាហា”(╯▽╰)