Workshop class today.

Making modeling building from recycle. 
My recycle building for today. 

ការ​ងារ​ទី​៥​ ម៉ោង​រោង​ជាង​

ជំរាបសួរ!!!​ មើលទៅដូចជាបីទៅបួនសប្តាហ៍ហើយដែលមិនបានមកសរសេរប្រកាស​ថ្មី​នៅ​ទី​នេះ!​ វល់​ចុះ​ វិល​ឡើង​​ ទី​នេះ​នៅ​តែ​ជា​កន្លែង​រំ​សាយ​អា​រម្មណ៍​តាន​តឹង​មួយ​ដ៏​ល្អ​សំ​រាប់​ខ្ញុំ​។ ការ​ងារ​សាលា​ច្រើន​ពេក​ ខ្ញុំ​បាន​ច្រាន​ចោល​ការ​ងារ​ជា​ច្រើន​នៅ​ជំុ​វិញ​ខ្លួន​តាម​អា​រម្មណ៍​ដែល​អាច​ទទួល​យក​បាន​។ ហើយ​ការ​ងារ​សាលា​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​ជាង​ទៅ​ជួប​ជា​មួយ​នឹង​អ​តិ​ថិ​ជន​ដែល​មិន​ស្គាល់​គ្នា​ ហើយ​ត្រូវ​និ​យាយ​ការ​ពារ​ស្នា​ដៃ​ នឹង​ទទួល​រាល់​ម​តិ​ចង់​បាន​របស់​ពួក​គេ​ ហមមម​ គឺ​វា​បែប​នេះ​ហើយ​!  តើ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​រត់​គេច​ចេញ​ពី​រឿង​ដ៏​សុាំ​ញុាំ​នេះ​ដល​ពេល​ណា! បើ​អ​នា​គត​ទៅ​ខ្ញុំ​គឺ​ជា​ស្ថាបត្យ​ករ​ដែល​ត្រូវ​តែ​ជួប​នឹង​ការ​ពារ​ការ​ងារ​ខ្លួនឯង​ខាន​មិន​បាន​បែប​នេះ​!​ 

និ​យាយ​ពី​រឿង​ការ​ងារ​សាលា​វិញ​ ពេល​នេះ​មក​ដល់​កិច្ច​ការ​ទី​៥ ក្នុង​ម៉ោង​រោង​ជាង​ហើយ​!​ រាល់​ដង​ខ្ញុំ​តែង​តែ​រអ៊ូ​តែ​ក្នុង​ម៉ោង​រោង​ជាង​ទេ​ បើ​សិន​ជា​ខ្ញុំ​រអ៊ូ​គ្រប់​ៗ​មុខ​វិ​ជ្ជា​ឲ្យ​ស្តាប់​ទៀត​ម្នាក់​ៗ​ច្បាស់​ជា​អា​ណិត​សិស្ស​ស្ថា​បត្យ​កម្ម​ស្លាប់​ហើយ!​ 

ដូច​គេ​និ​យាយ​មិន​ទាន់​បាត់​ភ្លេ​ច​ថា​ ស្ថាបត្យករ​តម្លើង​ម៉ូត​ផ្ទះ​ឲ្យ​គេ​បាន​ស្អាត​ រស់​នៅ​ស្រួល​ តែ​មិន​បាច់​មើល​ផ្ទះ​ឯង​ផ្ទាល់​នោះ​ទេ​!! ជាង​សំ​បុក​កណ្តុរ​ទៅ​ទៀត​!​ ទោះ​បី​ជា​ខ្ញុំ​ជា​មនុស្ស​ចូល​ចិត្ត​ភាព​ស្អាត​ក៏​ដោយ​ ក៏​គេច​មិន​ផុត​ពី​រឿង​រញ៉េរញ៉ៃ​ជា​មួយ​នឹង​របស់​កាត់​ ម៉ា​កែត​អស់​នេះ​ដដែល​។ -_- 
តុ​កុំ​ព្យូ​ទ័រ​សំ​ណព្វ​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ ថត​ប្លង់​មើល​ពី​លើ​
វា​គឺ​ជា​រឿង​មួយ​ដែល​សប្បាយ​ចិត្ត​ដែរ​ ដែល​រាល់​ដង​ខ្ញុំ​​បា​ន​បណ្តុះ​គំ​និត​ថ្មីៗ​ តាម​រយៈ​កិច្ច​ការ​ដែល​គ្រូ​ដាក់​ឲ្យ​ធ្វើ​នេះ​។ រឿង​គិត​ នោះ​វា​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្មុគ្រ​ស្មាញ​ជៀស​មិន​រួច​ទៅ​ហើយ​ៗ​វា​ក៏​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទម្លាប់​ទៅ​ហើយ​ដែរ​។​ ហើយ​ក៏​ជា​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​ :) ។​ ថ្ងៃ​ស្អែក​នេះ​គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ត្រូវ​ឆ្លង​ការ​ងារ​មុខ​គ្រូ​ហើយ​ តែ​ការ​ងារ​នៅ​មិន​ទាន់​រួច​ព្រោះ​គិច​មិន​ចេញ​ថា​ត្រូវ​ថែម​អី​ទេ​។ ប្រាប់​បន្តិច​ដែរ​ថា​ នេះ​គឺ​ជា​ការ​ងារ​ខ្នាត​តូច​មួយ​ ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ដើរ​ប្រ​មូល​របស់​ៗ​ប្រើ​ប្រាស់​រួច​យក​មក​កែ​ច្នៃ​ឲ្យ​ចេញ​ជា​ម៉ូត​អា​គារ​ត្រូវ​តាម​ ទី​តាំង​ តួ​នា​ទី​ នឹង​ឥ​ទ្ធិពល​នៃ​ Material​ តែ​ក៏​ចំ​ណាយ​លុយ​អស់​មិន​តិច​ដែរ​សំ​រាប់​ការ​ងារ​មួយ​នេះ​!​ T_T ។​ ជួប​គ្នា​ស្តាប់​ខ្ញុំ​រអ៊ូ​រឿង​រៀន​សូត្រ​លើក​ក្រោយ​ទៀត :) ។ 

កើតក្នុងគ្រួសារកសិករគឺជាមោទនភាពរបស់ខ្ញុំ

រស់នៅក្នុងសង្គមមួយនេះ វាពិបាកផង ងាយផងសំរាប់ខ្ញុំ ដែលប្រើប្រាស់ការគ្រប់គ្រងលើខ្លួនឯង ដោយគ្មានការមើលការខុសត្រូវពី ពុក ម៉ែ ។ ថ្ងៃនេះរឿងមួយបានលេចឡើងចេញពីអារម្មណ៍មួយផ្នែកបន្ទាប់ពីការងាររបស់ខ្ញុំត្រូវបានបញ្ចប់មួយគម្រោងជាមួយនឹងព្រឹត្តិការណ៍ពិពរណ៍មួយ ដែលនឹងចាប់ផ្តើមក្នុងរយៈពេល២ថ្ងៃខាងមុខ។ ការងារជាអ្នក ក្រាហ្វិកឌីហ្សាញ ធ្វើឲ្យខ្ញុំអាចបង្កើនការគិតបានច្រើន ហើយថ្មីៗតាមរយៈការចង់បានរបស់ភ្ញៀវដែលខ្ញុំធ្វើការជាមួយ។ ទោះមានពេលខ្លះ ខ្ញុំមានភាពស្មុគ្រស្មាញក្នុងការគិត តែខ្ញុំនៅតែជំនះធ្វើវាដោយខានពុំបាន ព្រោះនេះគឺជាការងារ នឹងកិត្តិយស។ ការដែលធ្វើការបណ្តើរ រៀនបណ្តើរវានៅតែជាបញ្ហាចម្បងរបស់ខ្ញុំនៅឡើយ ទោះបីជាខ្ញុំព្យាយាមបែងចែកពេលវេលាបានច្បាស់លាស់ក៏ដោយ ពីព្រោះខ្ញុំមិនមែនធ្វើការដោយប្រើកំលាំង ផ្ទុយទៅវិញគឺប្រើខួរក្បាលទៅគិតដើម្បីឲ្យចេញជាលទ្ធផលជាច្រើន វាមិនមែនជារឿងងាយឡើយ ដែលខ្ញុំចាប់យកជំនាញស្ថាបត្យកម្ម ដែលជាជំនាញមួយយ៉ាងលំបាកក្នុងការគិតគំនិតថ្មីៗចេញមកមួយៗ ។ តែល្អទៅវិញដែលខ្ញុំបានប្រើពេល ជាង៣ ឆ្នាំមកនេះប្រលូកចូលក្នុងការងារជាអ្នកឌីហ្សាញស្រាប់ ធ្វើឲ្យការសិក្សារបស់ខ្ញុំចេញលទ្ធផលបានល្អគួរសមក្នុងការ រកConcept design ។ ខ្ញុំបានព្យាយាមលះបង់ឳកាសការងារជាច្រើន ដើម្បីត្រលប់ទៅការសិក្សាដោយមិនចាំបាច់ខ្វល់ពីរឿងធ្វើការទៀត តែផ្ទុយទៅវិញបីដូចជា បំផ្លាញចោលនៅអ្វីៗដែលខ្លួនបានខិតខំប្រឹងប្រែងក្នុងពេលកន្លងមកអឹញ្ចឹង ។ ដោយបានដឹងខ្លួនឯងហើយថា ការងារធ្វើឲ្យខ្ញុំខាតបង់ការសិក្សា ២០% ទៅ ៣០% ហើយក៏ជាបំណងរបស់គ្រួសារដែលចង់ឲ្យខ្ញុំលះបង់វាចោលហើយផ្តោតលើការសិក្សាវិញ។ បើនិយាយពីការងារកន្លងមក ខ្ញុំបីដូចជាមិនបានចំណាយថវិការទៅលើការបង់ថ្លៃរៀនសូត្ររឿងជំនួញរកសុីនោះឡើយ គឺខ្ញុំបានសិក្សាពីវាបានច្រើនលើសពីអ្វីដែលខ្ញុំបានប៉ងកាលពីរៀននៅវិទ្យាល័យ ។ ខ្ញុំធ្លាប់ អង្គុយធ្វើការនៅក្នុង Office ក្នុងក្រុមហ៊ុនល្បីឈ្មោះមួយ ហើយបានបង្ហាញស្នាដៃជាច្រើននៅលើទីផ្សារ រៀនពីការងារក្នុងក្រុមហ៊ុនធ្វើឲ្យខ្ញុំយល់ដឹងច្រើនអំពីចរិកលក្ខណៈរបស់បុគ្គលិកដែលរួមការងារជាមួយគ្នា ទិចនិចខាងទីផ្សារ នឹងយល់ដឹងបានច្រើនអំពីជំនាញផ្ទាល់ខ្លួន។ បើនិយាយពីការងារ Freelance វិញ កាន់តែមានភាពសប្បាយផង ម៉ត់ចត់ផងលើការងារ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅមានពេលដើរលេងនឹង លេងកីឡា ឲ្យធូរអារម្មណ៍។ ការងារទាំងអស់នេះហើយបង្រៀនខ្ញុំ ឲ្យដឹងពីខ្លួនឯងថា ខ្លួនឯងមិនមែននៅក្មេងទៀតឡើយ ហើយកាន់តែមានភាពជឿជាក់ នឹងម៉ត់ចត់លើខ្លួនឯងកាន់តែខ្លាំង។ 
សំរាប់ពេលខ្លះខ្ញុំបានភ្លេចថាខ្លួនឯងចេញមកពីណា ហេតុអ្វីបានជាក្លាយទៅជាមនុស្សបែបនេះមកទល់សព្វថ្ងៃ។ ខ្ញុំមានមោទនភាពណាស់ដែលខ្លួនខ្ញុំជាកូនម្នាក់ក្នុងគ្រួសារប្រកបរបសកសិកម្ម តែបានមករៀននៅភ្នំពេញ ផ្នែក ស្ថាបត្យកម្ម ហើយធ្វើការជាអ្នក ឌីហ្សាញ បែបនេះ។ ការរស់នៅដោយប្រើជីវិតបែបនេះ គឺជារឿងចៃដន្យ ដោយសារតែបញ្ហាគ្រួសារបានធ្វើឲ្យខ្ញុំរសាត់ខ្លួនមករស់នៅភ្នំពេញឆ្ងាយពីឳពុកម្តាយ ផ្ញើរខ្លួននឹងគេ។ កាលពីខ្ញុំអាយុនៅក្មេងនៅឡើយខ្ញុំមានការតូចចិត្តលើខ្លួនឯង ដោយសារតែឋានៈគ្រួសារមិនបានល្អដូចគេ តែបានត្រឹមតែខំមាត់ហើយបោះជំហ៊ានបន្តដើរទៅសាលា ដោយឈ្ងោកមុខមើលទៅដី មិនខ្វល់ពីទិដ្ឋភាពនៅជុំវិញខ្លួន។ តែសំរាប់ពេលនេះខ្ញុំបានយល់កាន់តែច្បាស់ថា ខ្ញុំបានប្រើប្រាស់ពេលវេលាបានត្រឹមត្រូវ ពេលដែលកន្លងហួសគឺជាបទពិសោធល្អសំរាប់ខ្ញុំ ហើយពេលឥឡូវគឺជាភាពជោគជ័យដែលខ្ញុំទទួលបាន នឹងមានគម្រោងចាប់យកវានាពេលអនាគតបន្តទៀត។ ខ្ញុំតែងតែប្រាប់ខ្លួនឯងថា ខ្ញុំនឹងមិនរាថយឡើយ ។ 

សំណង់វិហារ កាតូលិក

ដំណើរផ្សងព្រេងរបស់ខ្ញុំបានមកដល់ទីនេះហើយ! សំណង់ចាស់នៅតែឈរសម្តែងរាងយ៉ាងសង្ហារសំរាប់ឲ្យកូនចៅជំនាន់ក្រោយបានទស្សនានឹងរក្សាទុក។ វិហារ កាតូលិក នៅត្រើយម្ខាងនៃទន្លេសាប ភូមិដើមគរ សង្កាត់ជ្រោយចង្វារ។ សព្វថ្ងៃជាកន្លែងក្មេងកំព្រាមកស្នាក់អាស្រ័យនៃអាគារមួយទៀតខាងឆ្វេងដៃ។ ដោយសារអ្នកគ្រប់គ្រងមិននៅខ្ញុំថតបានតែរូបភាពខាងក្រៅនៃអាគារតែប៉ុណ្ណោះ។ តោះទស្សនាទាំងអស់គ្នា
រូបភាពមើលពីខាងមុខ



រូបភាពមើលពីចំហៀងអាគារ


រូបភាពមើលពីខាងលើនៃអាគារ ប្រភព Google Map
រូបភាពច្រកចូលនៃអាគារ

សំណង់សាលាឆាន់ វត្តអរិក្ស័ត្រ

ថ្ងៃនេះសំរាប់បងប្អូនដែលបានអញ្ជើញមកដល់ទីនេះ ខ្ញុំសូមលើកយកមេរៀនមួយខ្លីដែលនិយាយរៀបរាប់អំពីសាលាឆាន់ ដែលជាសំណង់បែបប្រពៃណីនៅក្នុងទីវត្តអារាម។ ខ្ញុំបានចំណាយពេលពេញមួយថ្ងៃដើម្បីស្វែងរកសំណង់សាលាឆាន់ដែលត្រូវតាមមេរៀន ទីបំផុតគឺនៅជិតបង្កើយពីក្រុង គឺវត្ត អរិក្ស័ត្រ ។ អឹញ្ចឹងយើងមកស្វែងយល់ទាំងអស់គ្នាអំពីសំណង់បែបនេះ។
សាលាឆាន់ រឺហៅខ្លីថា សាលា
គឺជាសំណង់សំរាប់ព្រះសង្ឃឆាន់ចង្ហាន់ រឺសំរាប់អ្នកស្រុកទៅសុំសីល ធ្វើពិធីបុណ្យផ្សេង ។ល។ សំរាប់ណង់នេះមានទំហំធំៗ ខ្ពស់ផុតពីដី ដែលមានរាងជាដំបូលកឹង រោងដោល រោងឌឿង នឹងដំបូលប៊ិត ។ល។ តាមរយៈការសិក្សាកន្លងមក សាលាឆាន់គឺមានជញ្ជាំងតែផ្នែកខាងលិច ចំនែកឯផ្នែកផ្សេងមានបង្កាន់ដៃជុំវិញ ឬបង្អួចច្រើន តែបើយើងសង្កេតឃើញក្នុងរូបសាលាឆាន់វត្តអរិយក្ស័ត្រនេះគឺគេមិនធ្វើជញ្ជាំងសំរាប់បាំងឡើយគឺទុកចំហរល្វឹងល្វើយងាយស្រួលដល់ខ្យល់ចេញចូល។ គេតែងទុកលំហធំខ្ពស់ក្នុងដំបូលដោយពុំធ្វើពិតានបិទនោះទេ។ ហើយមានសសរ ៦ជួរ ឬ៨ជួរបណ្តោយ ឯទទឺងមានសសរ ៨ជួរ ឬ១០ជួរ ដែលមានចំនួនសរុបពី ៦០ ទៅ ១០០សសរ។

...
ភាពងាយស្រួលនៃសាលាឆាន់បែបប្រពៃណី

  • ដាក់មនុស្សបានច្រើន
  • ពន្លឺនិងខ្យល់រត់ចេញចូលបានល្អ
  • មិនឈ្លក់ផ្សែងធូប និងមិនស្អុះស្អាប់ខ្លាំង
  • មិនខ្ទរសម្លេង
  • មិនធុំក្លិនចំណីអាហារ
  • ងាយស្រួលបោសជូត និងលាងជម្រះ
  • ខាងក្រោមអាចដាក់អុស រទេះ ទូក កន្លែងធ្វើការ រឺជាឃ្លាំងដាក់ឥវ៉ាន់

ចំនែកឯអាគារទាំងឡាយដែលមានទ្រង់ទ្រាយស្ទើរដូចសាលាឆាន់ ដែលមានទំហំតូចធំ ខ្លះខ្ពស់ ខ្លះទាប ហើយប្រើប្រាស់ក្នុងតួនាទីផ្សេងៗគេហៅខ្លីថា សាលា ជួនកាលទៀតគេហៅថា សាលាធម្ម ធម្មសាលា សាលាធម្មសភា ឧបដ្ឋានសាលា ជាដើម ។ល។
ត្រូវការកែសម្រួលបន្ថែម នឹងដកស្រង់ចេញពីមេរៀនបង្រៀនដោយ លោកគ្រូ ព្រាប ចាន់ម៉ារ៉ា
សុំរក្សាសិទ្ធគ្រប់រូបភាព បើមិនមានការអនុញ្ញាត




Thanks for your like this page :)

You like this page? Do you have something to say?