សាលាឆាន់ រឺហៅខ្លីថា សាលា
គឺជាសំណង់សំរាប់ព្រះសង្ឃឆាន់ចង្ហាន់ រឺសំរាប់អ្នកស្រុកទៅសុំសីល ធ្វើពិធីបុណ្យផ្សេង ។ល។ សំរាប់ណង់នេះមានទំហំធំៗ ខ្ពស់ផុតពីដី ដែលមានរាងជាដំបូលកឹង រោងដោល រោងឌឿង នឹងដំបូលប៊ិត ។ល។ តាមរយៈការសិក្សាកន្លងមក សាលាឆាន់គឺមានជញ្ជាំងតែផ្នែកខាងលិច ចំនែកឯផ្នែកផ្សេងមានបង្កាន់ដៃជុំវិញ ឬបង្អួចច្រើន តែបើយើងសង្កេតឃើញក្នុងរូបសាលាឆាន់វត្តអរិយក្ស័ត្រនេះគឺគេមិនធ្វើជញ្ជាំងសំរាប់បាំងឡើយគឺទុកចំហរល្វឹងល្វើយងាយស្រួលដល់ខ្យល់ចេញចូល។ គេតែងទុកលំហធំខ្ពស់ក្នុងដំបូលដោយពុំធ្វើពិតានបិទនោះទេ។ ហើយមានសសរ ៦ជួរ ឬ៨ជួរបណ្តោយ ឯទទឺងមានសសរ ៨ជួរ ឬ១០ជួរ ដែលមានចំនួនសរុបពី ៦០ ទៅ ១០០សសរ។

ភាពងាយស្រួលនៃសាលាឆាន់បែបប្រពៃណី

• ដាក់មនុស្សបានច្រើន
• ពន្លឺនិងខ្យល់រត់ចេញចូលបានល្អ
• មិនឈ្លក់ផ្សែងធូប និងមិនស្អុះស្អាប់ខ្លាំង
• មិនខ្ទរសម្លេង
• មិនធុំក្លិនចំណីអាហារ
• ងាយស្រួលបោសជូត និងលាងជម្រះ
• ខាងក្រោមអាចដាក់អុស រទេះ ទូក កន្លែងធ្វើការ រឺជាឃ្លាំងដាក់ឥវ៉ាន់

ត្រូវការកែសម្រួលបន្ថែម នឹងដកស្រង់ចេញពីមេរៀនបង្រៀនដោយ លោកគ្រូ ព្រាប ចាន់ម៉ារ៉ា

សុំរក្សាសិទ្ធគ្រប់រូបភាព បើមិនមានការអនុញ្ញាត